Afrikaans leef!

Als daar 'n diskussie is oor 'n taal is dit oor Afrikaans, en die vra of daardie taal moet bly. Dis altyd 'n vra, wat ons ook oor Nederlands kan stel. Die antwoord is so simpel, ja die taal kan bly bestaan, en sal bly bestaan solank daar mense is wat die taal wil behou.
Als ek in Nederland kyk, word daar ook tale gespreek, of so jy wil dialekte, wat al jare nie meer geleer word nie, en selfs is dit so daar is tale wat die interesse terug het gewin. So het die Friese hun eie taal als amptelike taal in hul eie provinsie.
Wat betref Afrikaans, hierdie taal is oppad erken te word als Nederlandse taal. En dis reg, want hoever is Nederlands en Afrikaans verwyder? En dan praat ek nie oor die afstand Nederland-Suid-Afrika nie, maar die verskille tussen die beide tale. Als jy met iemand praat wat Nederlands praat.merk jy al julle het min probleme om te konverseer. Dis ook waarom jy met Afrikaans nie alleen Namibië en Suid-Afrika verstaanbaar is, maar ook in die Vlaamse deel van België, Nederland, Suriname en die Nederlandse Antille.
Dus, is Afrikaans dood? Nee, Afrikaans leef!

Kersmis

Ons is nu in die Kerstyd. In hierdie tyd word die dae korter, om op 21 Desember die kortste dag te hê. Hierdie dag het vroeër die Kersmis, die fees van die lig, gewees, beter gesê, ons vier dit teenwoordig op twee ander dae, die 25ste die Kersmis en op die 31ste die Ligfees.

Hoewel ons die geboorte van Christus vier, is die spore van die ou Kersfees nog duidelik sigbaar, en al daardie sake het vroeër 'n betekenis gehad, wat ons lankal het vergeet.

Die Blouspar, of Kersboom. Die Blouspar, is die enige boom in Europa wat in die Winter groen bly. Die simboliese waarde is daardie boom oorleef die Winter, sonder te verander. Dat ons “O Denneboom” sing, kom omdat hierdie liedjie uit Duits kom, waar die woord vir Blouspar “Tannebaum” is.

Die boom werd versier met liggies, kerse en die slingers het gemaak van die hare van die dames uit die dorp.

By die boom het die dorpsbewoners saamgekom met kos en drank, om saam vir die terugkeer van die “Sonnegod” te bid. Dit het hulle nie so gedoen als ons nu doen. Dit het hulle gedoen met groot vure( inderdaad die vuurwerk) om die Sonnegod gunstig te stem, en met groot tromme het hulle geluid gemaak om die bose geeste van die duisternis weg te jaag.

Dis afgodery, maar dit werk nog altyd. Ieder jaar kom die son weer......